این وضع در دیگر شهرهای بزرگ ایران کوچک هم کمابیش به چشم می خورد . در کوچه های بسیار فرعی دیگر نه جا پارک هست و نه جای گذر عابران . آیا این همه شلوغی به خاطر جمعیت بسیار ست ؟ خیر . اگر بگوییم تهران ده میلیون نفر هم جمعیت داشته باشد باز هم از شهرهایی چون توکیو ، پکن یا نیویورک کم جمعیت تر ست . چالشی که زمانی برخی گمان می کردند اگر قیمت ها را در تهران افزایش دهند ، حل می شود و مردم به ناچار از تهران می روند . اما این بندگان خدا نمی دانستند که اگر قیمت ها در تهران افزایش یابد در همه جا اثر می کند و همه جا گران خواهد شد . سپس بندگان دیگر روی کار آمدند که فکر می کردند با وعده و وعید و دادن وام و غیره می توانند مردم تهران را گول بزنند . اما دیدند مردم تهران زرنگ تر از این حرف ها هستن . جالب این که در همه جای دنیا مسولین هر شهر تلاش می کنن مردم بیش تری را به شهر خود جذب کنن تا شهرشان ثروتمند تر شود! اما در تهران وارونه است ! باید به دوستان گرامی گفت که چالش تهران جمعیت زیاد نیست .  بلکه تراکم بالاست . به این معنی که در یک مساحت کم افراد زیادی که بیش از گنجایش آن مکان هستن ساکن شده اند . با همه کوشش هایی که شده همچنان ساختار شهری تهران بسیار نادرست ست . هنوز تهران از کمبود کیلومتر ها بزرگراه و خط مترو رنج می برد . راهکار این نیست که مردم را با وعده قاقا لی لی از شهر بیرون کنیم . راهکار بازنگری در ساختار ست . نکته این جاست که تهران با وجود این همه تراکم ، پیرامون ش پر از زمین ست ! هنگ کنگ که نیست بگوییم دیگر زمین نداریم . باید مساحت شهر را گسترش داد تا جمعیت در وسعت بیش تری پراکنده شود . شهرداری هم نباید مجوز ساخت و ساز غیر مجاز و بیش تر از تراکم را بدهد . ساخت و ساز در کوچه های کم عرض و زمین های کوچک . ساخت شهرک های مدرن و زیبا در زمین های جنوب و شرق و غرب تهران می تواند راه گشا باشد . اگر شهرک ها خوب ساخته شوند و همه مقررات شهرسازی در آن ها رعایت شود ، مردم به طور قطع استقبال خواهند کرد .

نویسنده : محمد حباب