این کارشناس مسائل اقتصادی تصریح کرد: این قراردادها به نوعی است که به دلیل پیش‌بینی مدت 32 ساله در آن، این معنا را دارد و دیکته می‌کند که ما انگار در 32 سال آینده یک کشور عقب‌مانده در سطحی پایین‌تر از سطح فعلی باقی خواهیم ماند.
شیخی با تأکید بر اینکه این بدان معناست که دولت دچار رکود عظیمی در تفکر خودش است، اضافه کرد: دولت نمی‌تواند بپذیرد که ایران اسلامی در پنج سال دیگر طبق پیش‌بینی سند چشم‌انداز قرار است که در منطقه رتبه اول در بسیاری از شاخص‌ها را داشته باشد و بین 10 کشور اول دنیا قرار گیرد.
استاد اقتصاد دانشگاه تهران با اشاره به اینکه در بسیاری از موارد جزء 10 کشور اول دنیا هستیم، تصریح کرد: نرخ رشد علمی و فناوری و ثبت اختراعات ایران زبانزد دنیا شده است.
شیخی با بیان اینکه دور از تصور نیست که بتوانیم در فناوری استخراج و تولید، پالایش و فناوری و فرآوری فرآورده‌های نفتی در آینده بسیار نزدیک جزء کشورهای رده اول دنیا قرار گیریم، افزود: دولت پیش‌بینی می‌کند که ظرفیت پیمانکاری و بنگاه‌های مشاوره ما پایین است.
وی ادامه داد: مگر قرار است که در پنج سال آینده هم در این حوزه‌ها در همین وضع باقی بمانیم؛ در این راستا، وزارت نفت چه نقشی دارد؛ جز اینکه بازار را باید تقویت کند، علف‌های هرز را برچیند و تولید و فناوری و سایر بخش‌ها را تقویت کند.
استاد اقتصاد دانشگاه تهران تأکید کرد: انتقال فناوری به کشور و صادرات فرآورده‌های نفتی به جای نفت خام و خام‌فروشی باید اولویت وزارت نفت باشد؛ دولت خام‌فروشی را از بین ببرد.
شیخی با اشاره به اینکه اگر وزارت نفت این نقش‌ها را ندارد، باید آن را تعطیل کرد، تصریح کرد: وزارت نفت با مدل‌های جدید قراردادهای نفتی، نقش خود را نفی کرده است؛ انگار که خود این وزارت‌خانه به ما القا می‌کند که یک وزارت بی‌خاصیت بوده و تنها وظیفه‌اش، استخراج و خام‌فروشی به بیگانه است.
وی ادامه داد: این قراردادها می‌گوید که ما نفت را توسط بیگانه از زیر زمین در بیاوریم و به همین بیگانه‌ها مفت بفروشیم؛ این قراردادها چنین موضوعاتی را به جوانان ما دیکته و استعدادها را سرکوب می‌کند.
این کارشناس اقتصاد کشورمان با تأکید بر اینکه دولت در این قراردادها توجهی به ظرفیت داخلی نکرده است، اظهار کرد: توجهی به بحث انتقال فناوری و ضرورت عدم امتیازدهی به بیگانه مخصوصاً شرکت‌های انگلیس خبیث و آمریکای جنایت‌کار نشده است و عملاً عین دوران قبل مصدق تداعی می‌شود که خارجی‌ها را می‌خواهند بر منابع مهم ما مسلط کنند.
