در کشوری که این قانون در آن رعایت نمی شود کمابیش تولید در این زمینه ها غیر ممکن است . می دانیم که تولید کالاهای فرهنگی و معنوی مانند فیلم ، موسیقی و غیره در کشور ما چه قدر دشوار است و به خاطر نبود قانون کپی رایت فراگیر و مطلوب ، شاهد این هستیم که از راه بازارهای غیر قانونی چه قدر به این صنایع مهم و کارآفرین آسیب مالی وارد می شود و درآمد بدست آمده به جای این که نصیب تولید کنندگان شود به جیب دزدان فرهنگی می رود . این را هم مد نظر داشته باشید که نه تنها این مساله به اقتصاد و اشتغال صدمه می زند بلکه در عین حال یک عمل زشت و در حقیقت دزدی است . در واقع مسولین ما در اثر نبود کپی رایت مطلوب دارند به طور غیر مستقیم به دزدی دامن می زنند . در حالی که حل این معضل خیلی هم کار پیچیده ای نیست . بحثی که باز هم افراد ناآگاه مطرح می کنند این است که اگر ما قانون کپی رایت جامع و کامل داشته باشیم ، آن وقت مثلا برای خرید یک سیستم عامل ویندوز باید 400 دلار پول بدهیم . در حالی که الان با دوهزار تومن نیازمان را برآورده می کنیم . نخست این که دزدی ، دزدی ست . چه از آشنا چه غریبه . دوم این که تا کشوری در این شرایط برابر قرار نگیرد دست به تولید نخواهد زد . و سوم این که در مورد نرم افزارهای سیستم عامل که بسیار مهم و البته گران هستند ، لازم نیست حتما ویندوز 400 دلاری بخرید . می توان از سیستم عامل های دیگری مانند لینوکس استفاده کرد که "کدباز" بوده و رایگان می باشند . ضمن این که بسیار توانمند تر از سیستم عامل های مایکروسافت هستند . دیگر نرم افزارها را هم اغلب می توان در خود ایران تولید کرد . البته اگر کپی رایت سفت و سخت اعمال شود . مساله مهم دیگر صنعت های وابسته و مونتاژکار هستند که بخش بزرگ اقتصاد کشور ما را تشکیل می دهند . با صنایع مونتاژ و وابسته نمی توان قدرت اقتصادی و جهانی شد . اگر سری به یک کارخانه در ایران کوچک بزنید می بینید که سوله ای وجود دارد که درون آن دستگاه های تولید کننده ساخت خارج در حال تولیدند . کارکنان ایرانی کارخانه فقط دکمه روشن و خاموش این دستگاه ها را فشار می دهند یا در حال نظارت و نگاه کردن می باشند . منظور این که ما به صنایع ماشین سازی گسترده نیاز داریم . ماشین هایی که در کارخانه ها قرار می گیرند و کالای خاصی را تولید می کنند .
نویسنده محمد حباب
